کتاب مدار گیج درجه

آدمیت

(آدمیت)

در دیاری دور

دورتر از خورشیدی

که می تابید

شروع به شمارش آدمیزاد کردم

دسته ای  سوار بر عینک 

و دسته ای  حیران از آدمیت خویش

-----------------

امید فرج الهی

از کتاب ( مدار گیج درجه )

باران

(باران)

کاش هر روز باران ببارد 

تا عریانی جهان

از پشت شیشه ها

احساس امنیت کند

-------------

امید فرج الهی

از کتاب ( مدار گیج درجه ) 

رفیق

( رفیق )

درختان خودسوزی می کنند

و جنگل رفیق ابر می شود

غم انگیز است

دیدن کوه

که سایه اش را

از دیوار طلب می کند

------------------

امید فرج الهی

از کتاب  (مدار گیج درجه )

کاش

(کاش)

کاش می شد لوله های نفت را

وازکتومی کنند

 جنگ ها به خواب زمستانی می رفتند

و بهار

 پر از گل های باکره بود

-------------

امید فرج الهی

از کتاب ( مدار گیج درجه )